beni, seni sevdiğim için seviyorsan
seni daha çok sevmemi ister misin?
I
önce şarap kırmızıyla çöküyor akşama
sonra kime benziyorum bu kısık ışıkta
II
solgun yaz günleri geçiyor aramızdan
Llorona, senden önce gelecek mektubun
III
uzaklaşıyor tekne; ayrılık, kahve kokusu
telveye takılıyor falımdaki sevinç kuşu
IV
Proust’u bırak, uyusun kıyısında serin gecenin
yıldızlar eğilerek öpsün hülyalı gözlerinden
V
virgül kırgın mavi, nokta koyu yeşil
mutluluk ipincedir mutsuzluk hep kalın
VI
gece kalkıp su içmek gibi gülmüştün
nasıl da sevinçliydin vagonların arasında
VII
suyun imzası naz demişim bir zamanlar
yanılmışım Llorona, suyunki yazmış
VIII
asla ağlamayacaksın diyen bir şarkı
saçak altına saklanıyor kış çiçeğim
IX
ölüm, kış akşamında sokak lambaları
bir pencere kapanıyor sonsuza değin
X
meşelerin orada portakal rengi yarım ay
boş yataklar diye düşündü en hüzünlü şey
Temmuz, 2009
Bu şiir, şairin Pervaneyle Yaren kitabından